ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων

Τύπος της Κυριακής, 2.5.2004

Πολλοί από τους υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων, είχαμε υποστηρίξει και επιμένουμε ότι ένα ηχηρό ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν θα βοηθήσει την υπόθεση της Κύπρου. Το μαζικό ΟΧΙ ήλθε με 76% και με επίδειξη εκπληκτικής ωριμότητος από τούς Ελληνοκυπρίους. Το πώς θα βοηθηθεί η υπόθεση της Κύπρου ίσως προβληματίζει αρκετούς δεδομένων και των διεθνών πιέσεων, οι οποίες είναι εμφανείς και διόλου αμελητέες. Γι’ αυτό αξίζει να προσέξουμε τι είπε πριν από λίγες ημέρες ο Βρετανός Πρωθυπουργός Τόνυ Μπλαιρ σχετικά με το δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί στην χώρα του περί του σχεδίου Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Είπε, λοιπόν, ότι δεν θεωρεί κακό ακόμη και ένα μαζικό ΟΧΙ των συμπολιτών του, διότι έτσι θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της Βρετανίας. Δηλαδή θα πιέσουν οι Βρετανοί τους άλλους εταίρους να αποδεχθούν ορισμένες βρετανικές θέσεις ως προς την οικοδόμηση της Νέας Ευρώπης. Ενδιαφέρουσα αντίθεση! Την ώρα που κάποιοι στην Ελλάδα και στην Κύπρο έφερναν την καταστροφή μετά το ΟΧΙ, ο Βρετανός Πρωθυπουργός χαρακτήριζε μία ανάλογη απόφαση των συμπολιτών του ως αξιοποιήσιμο διαπραγματευτικό ατού.

Γιατί άραγε οι Ελληνοκύπριοι καταψήφισαν το σχέδιο Ανάν με ποσοστό πάνω από τα 3/4 των εκλογέων; Πιστεύω ότι 4 ήσαν οι κυριώτεροι λόγοι.1) Η δυσπιστία έναντι της Τουρκίας. Τα πιθανά οφέλη του σχεδίου θα υλοποιούντο σταδιακά μόνον και εάν η Τουρκία έδειχνε καλή πίστη. Όμως η Τουρκία σε καίριες στιγμές των Ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν τήρησε την υπογραφή της. Θυμίζουμε: Βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 η Τουρκία ανέλαβε να σεβασθεί μία μορφή ευρείας αυτοδιοικήσεως των Ελλήνων της Ίμβρου και Τενέδου. Από την επόμενη ημέρα άρχισε ο διωγμός των Ελλήνων και σήμερα έχουν μείνει ελάχιστοι. Μετά την εισβολή στην Κύπρο ο Μακάριος και ο Ντενκτάς συμφώνησαν να παραμείνουν στα Κατεχόμενα 15000 Ελληνοκύπριοι με σεβασμό των στοιχειωδών τους δικαιωμάτων. Πάλι η ίδια αθέτηση της υπογραφής. Τα δικαιώματα καταπατήθηκαν κατάφωρα και σήμερα έχουν μείνει μόνο 200 εγκλωβισμένοι στην Καρπασία! Ακόμη και προ δύο ετών, όταν τα Τουρκικά στρατεύματα προχώρησαν εκατό μέτρα στα Στροβίλια της Κύπρου, καταρράκωσαν την όποια αξιποιστία της γείτονος χώρας. Ποιός , λοιπόν, μας εγγυάται ότι η Τουρκία θα τηρήσει την συμφωνία, η οποία δίνει υποσχέσεις σε βάθος χρόνου, εάν π.χ. τον Δεκέμβριο δεν πάρει σαφή ημερομηνία εντάξεως στην Ε.Ε;

2) Οικονομικοί λόγοι. Οι Ελληνοκύπριοι μετά την εισβολή ανασκουμπώθηκαν και επέτυχαν ένα οικονομικό θαύμα. Στην Ε.Ε. εισέρχονται με το σπαθί τους και όχι μόνον επειδή επείσθη ο κάθε κ. Φερχόιγκεν από « δεσμεύσεις», οι οποίες κάποτε πρέπει να γίνουν γνωστές. Η οικονομική πτυχή του σχεδίου θα ήταν οδυνηρή και άδικη για την ελληνοκυπριακή κοινωνία. Γιατί να πληρώσουν αυτοί το κόστος της εισβολής και της δήθεν « λύσης» ;

3) Τα σοβαρά επικοινωνικά λάθη των υποστηρικτών του ΝΑΙ. Ενώ από την πλευρά του ΟΧΙ ακούσθηκαν ορθολογιστικά επιχειρήματα, χωρίς να υποτιμάται και το συναίσθημα, η πλευρά του ΝΑΙ διέπρεψε σε αοριστία, τρομολαγνεία, απειλές (θα πάθουμε κάτι, αλλά κανείς δεν μας εξήγησε τι θα πάθουμε) και ειρωνείες κατά των αντιπάλων. Από τους εν Αθήναις φανατικούς του ΝΑΙ έγινε δυστυχώς μία ανεπίτρεπτη προσπάθεια παραχαράξεως της ιστορίας και της θυσίας των αγωνιστών του 1955- 59. Προσωπικά θεωρώ μείζον ατόπημα των υποστηρικτών του ΝΑΙ την απόπειρα ταυτίσεως των οπαδών του ΟΧΙ με τους « Γκρίζους Λύκους» και την τουρκική ακροδεξιά. Καλόν είναι να θυμόμαστε ότι το κόμμα των Γκρίζων Λύκων ή « Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης» ήταν προ ολίγων ετών ένας από τους εταίρους της τρικομματικής κυβερνήσεως της Τουρκίας και ο Προέδρός του, ο κ. Μπαχτσελί, ήταν Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως. Με αυτή την κυβέρνηση, την οποία υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών ο κ.Τζέμ, ορισμένοι επιφανείς Έλληνες χόρευαν ζεϊμπέκικα! Μήπως τότε ήταν καλοί οι Γκρίζοι Λύκοι; Ας σοβαρευθούμε επιτέλους!

4) Το ένστικτο αυτοσυντηρήσεως του Ελληνισμού της Κύπρου. Πρόκειται για μία δύναμη που δεν εξηγείται ορθολογιστικά ούτε ανιχνεύεται στις δημοσκοπήσεις. Βιώματα, αγώνες, καταπιέσεις, αντιστάσεις, πολυάριθμες κατακτήσεις , αλλά και μία θαυμαστή επιβίωση του ελληνορθοδόξου χαρακτήρος των κατοίκων, όλα αυτά συνθέτουν την μαγιά του Κυπριακού Ελληνισμού, η οποία θα οδηγήσει και σε άλλα ΟΧΙ, όσο παραμένουν ετεροβαρή τα σχέδια λύσεως και όσο παραμένει προκλητικά μονόπλευρη και πιεστική η στάση των ισχυρών. Μία μαγιά πνευματικής και ηθικής αντιστάσεως, η οποία μας φέρνει στο νου την φράση του Μακρυγιάννη: «Ολα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε. Δαγκώνουν από δώ , δαγκώνουν από κεί , μα η μαγιά πάντα μένει». Αυτή την εσωτερική πίστη στην επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού εκεί στα πατρογονικά εδάφη δεν μπορούν να την καταλάβουν οι πολυεθνικοί ή α-εθνικοί τεχνοκράτες που συντάσσουν κείμενα και οι ψυχροί διπλωμάτες - πλασιέ « λύσεων» . Είναι η αυτοπεποίθηση που εκφράζει ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης βάζοντας μία εκπληκτική φράση στο στόμα του Εθνομάρτυρος Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού: « Η Ρωμηοσύνη εν να( =θα) χαθεί, όντας (όταν) ο κόσμος λείψει» !

Κ.Χ.