Η Κυπριακή Δημοκρατία του παρόντος και του μέλλοντος ή η αντίσταση στον εκτουρκισμό της Κύπρου
Του Φάνη Μαλκίδη*
1. Η προπαγάνδα και οι εκβιασμοί
Οι τελευταίες εξελίξεις για τον Ελληνισμό, σε μία ακόμη ελβετική πόλη, ανέδειξαν πολλά και σημαντικά ζητήματα για το χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων και ειδικότερα για την Κύπρο. Ωστόσο αξίζει κανείς να μείνει στη «σχολή σκέψης» που μονοπωλεί τα μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα και τη Λευκωσία, θέλοντας να επιβάλλει τη γνωστή κατά τα άλλα άποψή της. «Σχολή σκέψης» που διαπερνά όλους τους λεγόμενους πολιτικούς χώρους, από την αποκαλούμενη δεξιά, μέχρι το θεωρούμενο σαν Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό κίνημα ή Δημοκρατική Παράταξη ή Νέα εποχή και την φημολογούμενη ως αριστερά, που κατοικοεδρεύει στα εκδοτικά συγκροτήματα και στο κράτος. Εκπρόσωποι της αποδοχής του σχεδίου Ανάν, είναι οι γνωστοί τρόφιμοι της ξένων κέντρων παρέμβασης και εξουσίας στην Ελλάδα και την Κύπρο, που σαν παπαγαλάκια του πάλαι ποτέ ναού του καπιταλισμού, προπαγανδίζουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την νομιμοποίηση της κατοχής και της εισβολής και την μελλοντική τουρκική επέμβαση και στην ελεύθερη Κύπρο.
Δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, ειδικοί αναλυτές, επικοινωνιολόγοι, ειδικευμένοι επιστήμονες, κρατικοδίαιτοι σύμβουλοι, ελληνοαμερικανοί εκπρόσωποι θινκ τανκ, ανταποκριτές, πρώην υπουργοί, πρώην βουλευτές, πρώην πρόεδροι, πρώην πρωθυπουργοί, τούρκοι και τουρκοκύπριοι οι οποίοι αίφνης ανακάλυψαν τα αδέλφια τους, μέλη οικογενειών με «ιστορία», περιφέρουν τη (εξαρτημένη) γνώμη τους στην κρατική και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοσταθμούς, εφημερίδες και διαδίκτυο και προπαγανδίζουν τη «λύση». Εκβιάζουν ένα ταλαιπωρημένο λαό, που μετά από 30 χρόνια στην προσφυγιά και την ανασφάλεια, κατάφερε το στόχο της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα του θέτουν το δίλημμα πως δεν «θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία», ή «η κακή λύση είναι χειρότερη από την μη λύση». Οι επαγγελματίες της προπαγάνδας, αγωνιούν για το μέλλον της Κύπρου, όταν ταυτόχρονα σε περισπούδαστες αναλύσεις και παρεμβάσεις τους υπονομεύουν την επανένωση της Κύπρου, υποστηρίζοντας το σχέδιο «λύσης» που αν μη τι άλλο είναι μία αμερικανοβρετανική και τουρκική συμπαιγνία, ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανθρώπινες αξίες και αρχές και στην ελληνική παρουσία στην Κύπρο. Υπάρχουν άνθρωποι που προπαγανδίζουν πως η αρνητική απάντηση στο δημοψήφισμα θα φέρει την αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα, τον πόλεμο, την καταστροφή, την διχοτόμηση, που φοβίζουν το λαό λέγοντάς του να αποφασίσει «εάν είναι έτοιμος να πληρώσει το τίμημα ενός «όχι» και να απολέσει μια για πάντα τα κατεχόμενα», όταν όλοι γνωρίζουμε, πως τα αφεντικά τους ώθησαν τους επίορκους και τους εισβολείς στη διαίρεση της Κύπρου. Μιλούν για την καλή πρόθεση της Τουρκίας στην απόδοση των όποιων ελάχιστων κερδίζουν οι Έλληνες με το σχέδιο, πρόθεση η οποία έχει αποδειχθεί ιστορικά πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, της οποίας τα έσχατα σημάδια αποκάλυψε η «Πολίτικη κουζίνα», είναι ένα δείγμα. Προβάλλονται δικαιολογίες- φληναφήματα, όπως περί πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας, ανάδειξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της, ο «εκδημοκρατισμός» της», ζητήματα που ως δια μαγείας θα προωθηθούν με την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν. Επιχειρήματα που πλέον έχουν γίνει βαρετά αφού επαναλαμβάνονται μονότονα εδώ και καιρό, χωρίς να έχει γίνει απολύτως τίποτα. Παραδείγματα πολλά, από το ρόλο του φασιστικού και ρατσιστικού στρατού, μέχρι τη μαντίλα των πιστών μουσουλμάνων και το σκλαβωμένο κουρδικό λαό. Προπαγανδίζουν το προϊόν του πιο αισχρού ιμπεριαλισμού και αποικιοκρατίας ως «Σχέδιο Λύσης», που εδραιώνει τα τετελεσμένα της φασιστικής εισβολής και κατοχής, διαιωνίζει το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων και ουσιαστικά εγκαθιστά με υπογραφή και δημοψήφισμα την ες αεί τουρκική παρέμβαση στην Κύπρο. Γιατί η «λύση» που θα βασίζεται στο «σχέδιο Ανάν», εισάγει την Τουρκία στην Ευρώπη, δηλαδή αναπαράγει και στηρίζει το ρατσισμό, τη διαιώνιση της αδικίας, το διαχωρισμό των ανθρώπων, την πολιτική και στρατιωτική ομήρεια, και όχι τις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της δημοκρατίας, της πολιτικής και της ελευθερίας, όπως το Σχέδιο Ανάν, αναφέρει.
2. Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν». Πρόνοιες και κατάργηση
Είναι γεγονός ότι ο Ελληνισμός στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Διασπορά, δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς σχετικά με τις προτάσεις του «Σχεδίου Λύσης Ανάν». Έτσι ο κάθε ενδιαφερόμενος Έλληνας διαπιστώνει μετά από μία δύσκολη προσπάθεια ανεύρεσης και κατανόησης του «Σχεδίου», ότι αυτό καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία , αφού ο χαρακτηρισμός «Νέα Κατάσταση Πραγμάτων», σε συνδυασμό με τη δημιουργία δύο επιμέρους «Συνιστώντων Κρατών», καμιά σχέση ή ομοιότητα δεν θα έχει με την Κυπριακή Δημοκρατία. Θα υπάρχει «Συμπροεδρεία των Ηγετών των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων- ο δολοφόνος του Ισαάκ και του Σολομού Ντενκτάς θα εκπροσωπεί το «κράτος»- η πρωτοκαθεδρία μεταξύ των «Συμπροέδρων» θα εναλλάσσεται ανά μήνα, οι «Συμπρόεδροι» θα ασκούν την Εκτελεστική Εξουσία του «Κοινού Κράτους» μαζί θα καθορίσουν τους έξι Κύπριους πολίτες που θα αναλάβουν ως Υπουργοί.
Σε ότι αφορά τους πρόσφυγες, οι οποίοι θα βιώσουν ένα ρατσιστικό καθεστώς ποσοστώσεων για την επιστροφή τους, ο κατοχικός ηγέτης Ντενκτάς και ο διάδοχός του, δεν θα επιτρέπει την ασφαλή επιστροφή εδαφών και Ελληνοκυπρίων προσφύγων,
Σχετικά με την ασφάλεια, η νομική ισχύς της Συνθήκης Εγγύησης θα διαρκεί στο διηνεκές με επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας, τα οποία θα ισχύουν επί του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, επί του ελληνοκυπριακού και επί της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης. Υπονομεύεται και τίθεται υπό την τουρκική κηδεμονία η συμμετοχή της Κύπρου στην Κοινή Άμυνα και Εξωτερική Πολιτική της Ευρωπαικής Ένωσης, αφού θα απαγορεύεται η πραγματοποίηση ευρωπαϊκών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Παρέχεται η δυνατότητα στην Τουρκία να αναλαμβάνει ακόμη και στρατιωτική δράση σε περίπτωση απειλής κατά επιβατών, κτιρίων ή άλλων υποδομών πολιτικής αεροπορίας, ενώ ο ΟΗΕ θα έχει καθεστώς παρατηρητή, και δεν θα δύναται να έχει τη δυνατότητα επέμβασης, σε περίπτωση κρίσης. Οι 650 τούρκοι στρατιώτες μόλις το 2018, δεν συνιστά γεγονός καθησυχαστικό, εάν ληφθεί υπόψη η εμπειρία του 1963 και του 1974 και η δυνατότητα της Τουρκίας να αποστείλει στρατιωτικές δυνάμεις σε ελάχιστο χρόνο. Στην ουσία δηλαδή η ελληνική δύναμη των 950 ανδρών, που θα βρίσκεται στην Κύπρο, θα είναι όμηρος της Άγκυρας, όπως και όλοι οι Έλληνες.
Οικονομικά, τα κράτη τα οποία
θα συσταθούν με βάση το «Σχέδιο Λύσης Ανάν»
δεν μπορούν να επιβιώσουν, αφού προκύπτει
ένα δυσβάσταχτο κόστος της διάλυσης της
Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο θα ανέλθει
στις 16 δις λίρες (περίπου 24 δις ευρώ). Από τα
16 δις λίρες τα 10 δις θα διατεθούν για τις
αποζημιώσεις, δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι θα
κληθούν να πληρώσουν εξ ιδίων τις
περιουσίες τους . Για την αντιμετώπιση του
σοβαρού αυτού ζητήματος ανάληψης του
κόστους της «λύσης» γίνονται διάφορες
σκέψεις και υποβάλλονται πολλές προτάσεις,
όπως σύγκληση διεθνούς διάσκεψης «δωρητών»,
οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε., τις ΗΠΑ και
άλλες χώρες, κλπ. Όμως, περιέργως (;)ούτε το
Σχέδιο Ανάν, ούτε και οι προτάσεις που
υποβάλλονται περιέχουν πρόνοια για την
ανάληψη από την Τουρκία, έστω και ενός
μικρού ποσοστού της δαπάνης που θα
συνεπάγεται η «λύση». Δηλαδή η Τουρκία
θεωρείται άμοιρη ευθυνών για τις συνέπειες
που έφερε η εισβολή και κατοχή, η
προσφυγοποίηση, ο εποικισμός, η λεηλασία
και η ερήμωση. Τουρκία, η οποία εξασφαλίζει
τόσα δικαιώματα με τη «λύση» που προνοεί το
σχέδιο, δεν αναλαμβάνει καμία (οικονομική)
ευθύνη για την αποκατάσταση των όσων
προκάλεσε και για την εφαρμογή της «λύσης».
Οι συμπατριώτες μας Ελληνοκύπριοι και το
ιστορικό χρέος
Την ίδια στιγμή που γίνεται προπαγάνδα για τα παραπάνω, η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού της Κύπρου υποστηρίζει ότι επιθυμεί λύση, αλλά που να ανταποκρίνεται στο κράτος δικαίου, τις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων και οργανισμών, να εναρμονίζεται με το κοινοτικό κεκτημένο, να είναι βιώσιμη και το νέο κράτος, να είναι λειτουργικό. Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» δεν προβλέπει κανένα μηχανισμό βιωσιμότητας της λύσης, είναι ευάλωτο και δυσλειτουργικό και η συμβίωση των συνιστώντων κρατών, θα είναι το αποτέλεσμα συνεχών τουρκικών, βρετανικών και αμερικανών εκβιασμών και απειλών, πως εάν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματα που θα υπάρχουν, θα προκληθεί κρίση, που σημαίνει υποχώρηση από την πλευρά των Ελληνοκυπρίων, για ν’ αποφευχθεί η κρίση, ρητορικά «για να μην χαθεί ό,τι διαθέτουν».
Το ιστορικό χρέος που αναλαμβάνουν και πάλι οι συμπατριώτες μας Έλληνες της Κύπρου οφείλει να το κατανοήσει κάθε δημοκράτης, συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση του φρονήματος και της αντίστασης στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό. Συμπαράσταση που την έχει ανάγκη ο Έλληνας της Κύπρου, ακόμη περισσότερο τώρα που το θράσος, ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός και η ωμότητα των λαγωνικών των ξένων συμφερόντων που μεθοδεύουν τη «λύση» είναι εξωφρενικά.
*Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Άρθρο 4 της ιδρυτικής Συμφωνίας και άρθρα 10 και 3 του Σχεδίου Συντάγματος του «Σχεδίου Ανάν».
Το προτεινόμενο από το «Σχέδιο Ανάν» Σύνταγμα, αποτελείται από 46 άρθρα και συνοδεύεται από αριθμό Συνταγματικών Νόμων για θέματα αστυνομίας, εσωτερικής ιθαγένειας των συστατικών κρατών, καθιστώντας ένα βασικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του νέου κράτους. Αιμιλιανίδης, Α, Κέντας, Γ. Κοντός, Μ, Μαυρομμάτης, Γ, Φωκαίδης, Π, Το Σχέδιο Ανάν. Πέντε κείμενα κριτικής. Αθήνα, 2003, εκδ. Ύψιλον - Αιγαίον, σ. 55. Είναι ακόμη σημαντικό να αναφερθεί ότι τα άρθρα 1 και 2, που καθορίζουν τη μορφή και τη βάση του πολιτεύματος, δε θα υπόκεινται σε αναθεώρηση.
Δεν κατοχυρώνεται το δικαίωμα επιστροφής όλων των προσφύγων, καθιερώνονται δυσμενείς διακρίσεις σε σχέση με την επιστροφή των περιουσιών και καθιερώνονται φυλετικές διακρίσεις σχετικά με την εγκατάσταση, μετακίνηση, ιδιοκτησία και κατοικία. Σχέδιο Παραρτήματος VII, Προσάρτημα 2 του «Σχεδίου Ανάν». Επίσης οι Έλληνες υπήκοοι κάτοικοι του νέου κράτους, δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 10% των κατοίκων κυπριακής υπηκοότητας που διαθέτουν την εσωτερική υπηκοότητα του ελληνοκυπριακού κράτους. Σχέδιο Παραρτήματος IΙI, Προσάρτημα 5, άρθρο 2 του «Σχεδίου Ανάν».
Το δικαίωμα επανεγκατάστασης των προσφύγων περιορίζεται σε κάθε συστατικό κράτος μέχρι ποσοστού 9% επί των συνολικών εδαφών της περιοχής και τους αριθμού των κατοικιών, καθώς και μέχρι ποσοστού 14% σε κάθε κοινότητα ή χωριό. Άρθρο 16 Σχεδίου Παραρτήματος VII, του «Σχεδίου Ανάν»
Γ. Χαραλαμπίδης, Εφημερίδα Σημερινή- Λευκωσία 5/4/2004.
«Προκαταρκτική Εκτίμηση των Χρηματοδοτικών Αναγκών σε Περίπτωση Εξεύρεσης Λύσης του Κυπριακού». Μελέτη του Γραφείο Προγραμματισμού του Υπουργείου Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λευκωσία Μάρτιος 2004.
Για το Συμβούλιο περιουσιών βλ. άρθρο 2, του Προσαρτήματος 2 του σχεδίου Παραρτήματος VII του «Σχεδίου Ανάν».
Αφιέρωμα στο Σχέδιο Ανάν του ηλεκτρονικού περιοδικού Αντίβαρο