Τα καλά κόποις κτώνται. Αυτό δεν φαίνεται να το γνωρίζει η τουρκική πλευρά η οποία με τις αξιώσεις της απέναντι στην ΕΕ φαίνεται να φλερτάρει με μια βαρβαρότητα νέου είδους: Εκμεταλλευόμενη την αγγλοαμερικανική στρατηγική που σκοπό έχει την αποδυνάμωση της ΕΕ απαιτεί, απαιτεί, απαιτεί… χωρίς να «προσφέρει» παρά μόνο ιμπεριαλιστικά «στρατηγικά προγεφυρώματα», να απειλεί, να εκβιάζει στρατιωτικά και διπλωματικά και να ρίχνει στον κάλαθο των αχρήστων κατακτήσεις του πολιτισμού των διακρατικών σχέσεων όπως το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην κατεχόμενη Κύπρο η πλειονότητα είναι πλέον έποικοι και οι τουρκοκύπριοι «μειονότητα εντός μειονότητας». Το αναμενόμενο ΝΑΙ στα κατεχόμενα δεν πρέπει να ξενίζει. Όλοι τους όμως φαίνεται να έχουν σκανδαλισθεί προσδοκώντας λάφυρα και αγαθά για τα οποία ποτέ δεν αγωνίστηκαν ή δούλεψαν. 1ον) Ενώ το 1974 κατάλαβαν το σύνολο σχεδόν της κυπριακής βιομηχανίας αποδείχθηκαν ανίκανοι να την εκμεταλλευτούν. 2ον) Η κρατούσα εικόνα στα κατεχόμενα είναι ρεμπελιά και χαβαλές στα καφενεία που θυμίζει Ανατολία και καμιά σύγκριση δεν υπάρχει με τα δικά μας μέρη που μοιάζουν με κυψέλη μελισσών. 3ον) Πολλοί στα κατεχόμενα φαίνεται να έχουν καταπιεί την προπαγάνδα των στρατοκρατών της Άγκυρας σε βαθμό ανίατο μιας και δεν κατανοούν ότι οι βιοπραγίες μεταξύ ατόμων ή ομάδων το 1963-64 είχαν ως αίτιο την οργανωμένη τουρκική και βρετανική προσπάθεια να υπονομεύσουν ένοπλα την προβληματική νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία. Οι ιστορικά αναληθείς αιτιάσεις για την περίοδο εκείνη είναι ολοφάνερα προφάσεις εν αμαρτίαις. 4ον) Μια επιτυχής διαπραγμάτευση ένταξης στην ΕΕ είναι άθλος και η Κύπρος κατόρθωσε και κατάκτησε αυτό το αγαθό για όλους του κυπρίους. Το πέτυχε γιατί μετά το 1974 οι πολίτες της εργάστηκαν σκληρά, γιατί έκτισαν μια πανίσχυρη κοινωνία με συνοχή και αλληλεγγύη, γιατί μέσα από τις στάχτες ανέδειξαν-ανάπτυξαν ένα ζηλευτό οικονομικό σύστημα, γιατί έφτιαξαν ένα από τα πιο οργανωμένα κράτη στον κόσμο, γιατί προίκισαν αυτό το κράτος με μια ζηλευτή θεσμική υποδομή και γιατί μετέτρεψαν την Κυπριακή Δημοκρατία σ’ ένα παραδειγματικό κράτος δικαίου που ενδεχομένως αποτελεί πρότυπο κατακτήσεων του ανθρώπινου πολιτικού πολιτισμού στις διεθνείς σχέσεις.

Με κόπο και ειρηνικούς αγώνες, λοιπόν, δούλεψαν σκληρά επί δέκα χρόνια για να ολοκληρώσουν επιτυχώς την ένταξη στην Ευρώπη και με μεγαλοψυχία συνεχώς δήλωναν -ο υπογράφων και πολλοί άλλοι επανειλημμένα- ότι αυτές οι επιτυχίες ανήκουν σε όλους τους κυπρίους και ότι οι τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας θα πρέπει να βοηθηθούν άνευ ορίων για να ορθοποδήσουν, να εξέλθουν από τον μεσαίωνα που τους έβαλαν οι εγκάθετοι των στρατοκρατών της Άγκυρας και να τους καταστήσουν πλήρως συμμέτοχους στο κράτος που εμείς κτίσαμε. Ειλικρινής, δεδηλωμένος και θεσμικά-πολιτικά κατοχυρωμένος (ακόμη και μέσα από την Πράξη Προσχώρησης) σκοπός ήταν, δηλαδή, οι τουρκοκύπριοι να γίνουν αυτομάτως και χωρίς τον παραμικρό κόπο πολίτες της ευημερούσης Κυπριακής Δημοκρατίας. Να γίνουν οι τουρκοκύπριοι μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας όπου υπό συνθήκες κράτους δικαίου και εφαρμογής του πολιτικού και νομικού πολιτισμού της ΕΕ τουρκοκύπριοι και ελληνοκύπριοι θα συμβίωναν και θα ευημερούσαν ειρηνικά.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα όμως είναι κάτι άλλο που μας κάνει να αισθανόμαστε κυριολεκτικά κορόιδα: 1ον) Νομιμοποιούμε το έγκλημα πολέμου που λέγονται «έποικοι». 2ον) Νομιμοποιούμε τα τετελεσμένα της βίας του 1974 και δεχόμαστε διχοτόμηση. 3ον) Καταργούμε το εδραίο και ισχυρό μας κράτος. 4ον) Δεχόμαστε δικοινοτική ισοτιμία κάτι που είναι πρωτόγνωρο, ανεφάρμοστο και φασιστικό επειδή αντιβαίνει στις πάγιες δημοκρατικές αρχές. 5ον) Υποχρεωνόμαστε σε ηθική και οικονομική αφαίμαξη αφού καλούμαστε να πληρώσουμε δυσανάλογα και υπέρογκα τους εισβολείς, τους τεμπέληδες, τους αργόσχολους, τους αποτυχημένους και τους θρασείς εθνικιστές (ντόπιους και ξενόφερτους). 6ον) Μας παίρνουν τις περιουσίες μας, μας απαγορεύουν να έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα στον τόπο μας, μας βάζουν σύνορα στο εσωτερικό του κράτους μας, μας εξαιρούν τα αγαθά του κοινοτικού κεκτημένου και κυριολεκτικά μας εμπαίζουν με το να μας… παραχωρούν «δικαίωμα εξοχικής κατοικίας». 7ον) Μας επιβάλλουν αποικιακές εγγυήσεις και παραμονή ξένου στρατού την στιγμή που εμείς δεχθήκαμε αποστρατικοποίηση και εγγυήσεις όλων των διεθνών θεσμών. 8ον) Καλούμαστε να δεχθούμε σε βάση 50%-50% τούρκους (τουρκοκύπριους κα έποικους) σε όλα τα όργανα του κράτους, σε όλες τις εξωτερικές αντιπροσωπεύσεις και σε όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Πως αλήθεια θα εξευρεθούν άτομα με δεξιότητες που να εκπληρώνουν τις ανάγκες αυτών των θέσεων! 9ον) Ακούμε από τούρκους και τουρκοκύπριους κατοίκους των κατεχομένων να λένε με θρασύτητα ότι τα θέλουν όλα αυτά τζάμπα και ότι δεν έχουν καμιά ηθική αναστολή να κατασταλούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των ελληνοκυπρίων και να καταστούν οι νόμιμοι κτήτορες τουρίστες και μάλιστα υπό όρους στον δικό τους τόπο. 10ον) Μεταφράζω αυτό που ακριβώς λένε οι τούρκοι: Σας θέλουμε σκλάβους μας να δουλεύετε για εμάς, σας θέλουμε περίπου ελεύθερους πολιορκημένους στην χώρα σας, απαιτούμε τα δικά μας να είναι δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας, πληρώστε μας να είμαστε τεμπέληδες, πληρώστε μας για να μην σας επιτιθέμαστε με τον μόνιμο τουρκικό στρατό (δηλαδή, περίπου μαφιόζικη προστασία), νομιμοποιείστε το δόγμα «η θέληση της μειονότητας του 18% είναι διαταγή» και σας διατάζουμε, επιπλέον, να μας ευχαριστείτε γονατιστοί επειδή κάποιοι τωρινοί και μελλοντικοί Αναν ή Ντε Σότο εντολοδόχοι των ιμπεριαλιστικών παρασκηνίων θα αποφαίνονται για την δική μας ζωή.

Εμείς λοιπόν θα πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην θρασύτητα, ΟΧΙ στον εμπαιγμό, ΟΧΙ στον εκβιασμό και ΟΧΙ στην βαρβαρότητα. Ποτέ δεν θα αναγνωρίσουμε τους εισβολείς ως κτήτορες των ιερών εστιών μας, ποτέ δεν θα αναγνωρίσουμε τους εισβολείς κτήτορες της πατρίδας μας και ποτέ δεν θα δεχθούμε την θεσμοθέτηση της καταστολής του μεγαλύτερου αγαθού του σύγχρονου πολιτισμού, δηλαδή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στους πραγματικούς τουρκοκύπριους που φαίνεται να σκανδαλίστηκαν και θέλουν ΝΑΙ για να έχουν μια «τζάμπα ζωή» λέμε: Δουλέψτε να αποτινάξετε τον ξένο ζυγό, αγωνιστείτε να ενωθείτε μαζί μας υπό συνθήκες δημοκρατίας και κράτους δικαίου, δουλέψτε να φθάσετε το βιοτικό μας επίπεδο (και εμείς θα σας βοηθούμε συνεχώς), αγωνιστείτε να φύγουν οι εγκληματίες πολέμου από την κοινή μας πατρίδα και αγωνιστείτε να επιτύχετε τις προδιαγραφές δημοκρατίας που έχουμε. Όταν λοιπόν τα επιτύχετε εμείς θα είμαστε έτοιμοι να σας δεχθούμε στην αγκαλιά μας με μεγαλοψυχία, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματά σας και σοβαρότητα για την βιωσιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εν τω μεταξύ, επαναλαμβάνουμε, εδώ είμαστε να σας βοηθούμε συνεχώς και να σας ενθαρρύνουμε όταν κινείστε προς αυτούς τους ορθολογιστικούς και συμφέροντες για όλους μας προσανατολισμούς. Αυτή είναι ή αυτή πρέπει να είναι η στρατηγική μας για το καλό όλων μας και κυρίως για το καλό των παιδιών μας. Αν διαβάσετε προσεκτικά το εμπνευσμένο Διάγγελμα του Προέδρου μας Τάσσου Παπαδόπουλου της 7ης Απριλίου θα το καταλάβετε πολύ καλά.